Goor en de Verdwenen Cafés

Goor en de Verdwenen Cafés

Mijn stamkroeg heeft sinds de jaarwisseling een nieuwe eigenaresse. Door vakantie heb ik de eerste maand onder het ‘nieuwe bewind’ moeten missen. Ze wil het, met wat kleine aanpassingen, op de oude voet doorzetten en na de eerste bezoekjes lijkt het daar inderdaad op.

Ik ben een enorm groot liefhebber van de ouderwetse bruine kroeg. Helaas is dat een uitstervend fenomeen geworden. Ook in Goor. Bioloog Midas Dekkers, zelf opgegroeid in een Amsterdamse kroeg, schreef er een fascinerend boek over met de titel: Volledige vergunning.

Dekkers had een redacteur met een loep nodig om cafés te vinden die aan zijn maatsteven voldeden. Dan hebben we het over heel Nederland. Een van de mooiste stelregels vond ik: als er flessen op de kop achter de bar hangen, dan weet je het al: foute boel.

Ooit was Goor een bijzonder bloeiende café- en uitgaansstad. Arbeiders zitten nu eenmaal graag in het café. Helaas, weinig meer van over. Om het hoofd boven water te houden, wordt er van de kaart geserveerd. Het voorcafé, nog zo’n prachtig dorpskenmerk dat uit Goor verdwenen is. Veel karakteristieke panden met ‘Volledige Vergunning’ zijn gesloopt of verminkt.

Het is wel een mooi idee voor een boek: Goor en de Verdwenen Cafés. Levert geheid prachtige verhalen op. Verhalen die je niet zo gauw optekent in bedrijfs- of sportkantines. Of in het tot privékroeg omgebouwde schuurtje in de tuin.

In een goeie bruine kroeg komt volk van divers pluimage. Kan het gesprek van de dag uitlopen op een stevige discussie die dan met een potje biljarten weer wordt bijgelegd. Ik kom maar weer terug op Midas Dekkers: "In het café overvalt je een behaaglijkheid die je snel vrede met de wereld doet sluiten."

Dus help! De natuurlijke habitat van de kroegtijger wordt ernstig bedreigd. En niemand die er wat aan doet.

‍