En toen lag er ineens een pak sneeuw

Heracles - FC Twente, de enige echte Twentse derby in het betaalde voetbal. Altijd beladen. Op verzoek van Heracles Almelo schreef ik een artikel in het magazine dat huis aan huis werd verspreid voorafgaand aan de clash op 27 februari 2021.

En toen lag er ineens een pak sneeuw


Eén van de merkwaardigste derby’s tussen Heracles en FC Twente is die van 1984. Vlak voor de aftrap begint het ineens keihard te sneeuwen. Het witte decor en de volle tribunes zorgen voor een bijzondere derbysfeer.


15 januari 1984. De Bornsestraat maakt zich voor het eerst in 22 jaar weer op voor de Twentse derby. Het is pas het tweede seizoen dat Heracles en FC Twente elkaar in competitieverband treffen. Na de oprichting van FC Twente in 1965 degradeert Heracles in 1966 uit de eredivisie.
Voor Heracles breekt dan een lange periode aan waarin de ploeg een anonieme rol vertolkt in de eerste divisie. Maar met manager Arie Stehouwer en trainer Gerard Somer wordt midden jaren 80 de weg omhoog ingeslagen.
Waar Heracles in het seizoen 1982/83 als laatste eindigde in de eerste divisie, overkomt FC Twente het onmogelijk geachte: degradatie uit de eredivisie. Alles in Enschede is erop gericht om dat dieptepunt snel weg te poetsen. En zo kan het gebeuren dat voor het eerste en enige seizoen de Twentse derby niet wordt gespeeld in de eredivisie.

De Volkskrant over de derby in 1984

Bizarre wending

FC Twente komt die winterse januaridag als koploper naar Almelo, Heracles staat knap vijfde. De derby leeft enorm. Voor het eerst sinds lange tijd puilen de karakteristieke tribunes uit: ruim tienduizend toeschouwers. De eerdere ontmoeting dat seizoen in Enschede, op de eerste speeldag, heeft Heracles verrassend een punt opgeleverd: 1-1. Het favoriete Twente is dus gewaarschuwd.
Nog voor de aftrap krijgt de derby een bizarre wending. Rob Poell, destijds Heracles-verdediger, heeft de herinnering nog helder in zijn geheugen. “We deden de warming-up op een groen veld. We gingen naar binnen en toen we terugkwamen was alles wit. Ineens kwam het met bakken uit de lucht”.
Poell: “In de kleedkamer was redelijke paniek over het schoeisel. Ik had altijd een zakje met verschillende noppen bij me. Ik heb er toen hele brede rubbernoppen onder geschroefd zodat ik redelijke grip op de sneeuw had.”

Voorsprong Heracles

Geen grasmat dus, maar een sneeuwveld. Na ruim een kwartier begaat Martien Vreijsen een overtreding binnen het strafschopgebied tegen Hendrie Krüzen. Penalty, oordeelt scheidsrechter Geurds. Dan is Theo Snelders kansloos op de inzet van Rob Poell.
Maar met de voorsprong van de Heraclieden neemt ook de druk van FC Twente toe, dat zich beter thuis voelt in de sneeuw. Nog voor rust maakt Billy Ashcroft de gelijkmaker. Zeven minuten na rust kopt Michael Birkedahl de tweede Twente-treffer achter keeper Johan Tukker. De thuisploeg perst er nog wel een slotoffensief uit, maar de gelijkmaker komt er niet ondanks kansen voor Ronnie van Oostrom en Martin Langhenkel.

Allebei hogerop

“FC Twente heeft verdiend gewonnen”, aldus een reële Gerard Somer na afloop. “Maar we hebben het ze flink lastig kunnen maken, da’s al een hele verbetering ten opzichte van vorige seizoenen.”
FC Twente promoveert een paar maanden later naar de eredivisie, een jaar later wordt Heracles kampioen van de eerste divisie.

Journalistiek tags: